VERGIFFENIS ; God ervaren - door gehoorzaamheid.
Marcus 2: 7-11. "Dat is godslastering. Wie kan zonden vergeven behalve God? En Jezus werd dadelijk door den geest die in hem was gewaar dat dit in hen omging en zeide tot hen: Wat denkt gij daar bij uzelf? Wat is lichter, tot den verlamde te zeggen: Uw zonden zijn vergeven, of te zeggen: Sta op, neem uw baar op en ga? Opdat gij dan moogt weten dat de Mensenzoon bevoegd is op aarde zonden te vergeven--toen zeide hij tot den verlamde: Ik zeg u, sta op, neem uw baar op en ga naar uw huis."
VOORWAARDELIJKE VERGEVING
Matheus 6: 12. "Vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij onzen schuldenaren vergeven hebben."
Lucas 6: 37. "Veroordeelt niet; dan zult gij niet veroordeeld worden"
Matheus 6: 14-15. "Want indien gij den mensen hun misslagen vergeeft, zal ook uw hemelse Vader u vergeven; maar indien gij den mensen niet vergeeft, zal uw Vader ook u uw misslagen niet vergeven."
Als wij aannemen dat the lering van Matheus 6: 15 en andere gelijkluidende texten begrepen zijn en erkent als de waarheid, dan in plaats van de klemtoon te leggen op de noodzakelijkheid van vergeving in deze bijbel studie, i.e. de Wet, zullen wij vijf gemakkelijke substituten of belemmeringen voor vergeving bekijken, and daarna wat werkelijke vergeving is, hoe het te krijgen, en hoe het te behouden. En dan kunnen wij vinden dat vergeving is moeilijker, of makkelijker, dan wij in het begin dachten.
ZONDE IS ALLEEN MAAR MENSELIJK
Het is normaal voor de "natuurlijke mens" ( de zinnelijke aardheid) wanneer wij gepijnigd zijn, of mishandeld, of beledigd, terug te slaan, of te plannen wraak te nemen, of zich te verbijten in bitterheid. Dat is alleen maar menselijk! Maar God eist vergiffenes, of Hij will ons niet vergeven. Als wij onwillig zijn - of als wij het niet kunnen - te vergeven, dan heeft het geen zin om God te vragen voor iets dat Hij niet kan geven. Voor de gelovigen het aanpakken van de zonde van niets vergevend te zijn is van het grootste belang.
Marcus 11: 25. "En wanneer gij staat te bidden, vergeeft indien gij iets tegen een ander hebt, opdat uw Vader in de hemelen ook u uw overtredingen vergeve."
Om de geloofwaardigheid van de volgende punten te testen, laten wij vergiffenis bekijken op de meest radicale manier. Denk aan iets dat heel goddeloos is dat iemand, of iemand die U lief hebt, U heeft aangedaan, en niet per ongeluk of als een fout, maar opzettelijk en met voorbedachte rade - waar U direct in aanraking kwam met euvel en de pijn erdoor veroorzaakt, in uw eigen emotie.
1. WAT VERGIFFENIS NIET IS: TONEELSPELEN VOOR DE SCHIJN....
Herinnert U dat als een kind U was gedwongen, door een volwassene, iemand te 'vergeven', die eerst was gedwongen om 'sorry' te zeggen tegen jou? Is dit werkelijk berouw door de dader... of vergiffenis door het slachtoffer? Misschien wel in een paar bijzondere gevallen. Maar laten wij eerlijk zijn, en erkennen dat deze popenkast van de kinderen een tijdelijk stilstand is in the vijandelijkheden ter wille van de ouderen, met de volle gedachte de vijandelijkheden te hervatten (en niet gepakt te worden) of later wraak te nemen - als de ouderen het niet meer kunnen zien.
Volwassenen dwingen hun kinderen door dit ritueel heen te door te gaan omdat twist in de familie, of een groep kinderen, een pijn geeft die niet te dragen is, en zij willen je iets leren! 'Doen-als-of' produceerd een tijdlijke uitstel. Maar Gods pijn is meer intens als Hij onze twisten ziet, en Zijn oplossing gaat dieper dan alleen maar een paar woorden, of mimiek, of uitstel, of het te bedekken. Want Zijn bedoeling is niet schijnheilig doen-als-of, maar de waarheid van de binnenkant uit!
Dit kinderlijke mimiek van vergiffenis blijft vaakover in volwassenen als een uitwendig substituut voor de echte daad. Wij denken als wij het maar zeggen, dan is ook zo! Maar hou je God voor de gek? Is er ooit een plaats waar wij het doordringende oog van God kunnen ontsnappen? Ziet Hij niet de geheime overdenkingen van wraaknemen, of de bittere haat die schuilt achter die glimlach? Sinds wanneer is Hij geimponeerd door woorden als het hart er niet in is?
Marcus 7: 6,7. "Hij zeide tot hen: Terecht heeft Jezaja over u, huichelaars, geprofeteerd: Dit volk eert mij met de lippen, maar hun hart is ver van mij verwijderd. Vergeefs vereren zij mij met hun leringen, die mensengeboden zijn"
2. IS ONTKENNING VERGIFFENIS ?
De onbekwaamheid om werkelijk te vergeven komt vaak door het valse idee dat
" vergeten is vergeven". Vergeten is niet vergeven. Zeker, als wij vergeven dan zal het resultaat zijn dat wij vergeten. Maar het omgekeerde is niet waar: vergeten is niet vergeven - het is ontkenning.
Psalm 51: 6. "Zie, aan waarheid in het binnenste hebt gij welgevallen..."
Als wij proberen een valse vergiffenis te verkrijgen door de misdaad opzettelijk uit ons geheugen te bannen, dan kunnen wij onszelf en anderen bedriegen dat wij vergeven hebben. Maar al de emoties en samenzweringen en pijn zijn er nog steeds -- alleeen maar terug gehouden door wilskracht met een opzettelijke ontkenning. Maar als wij dan 'die persoon' weer zien , dan komen all die bitterheid en pijn weer naar boven. Of, op een bepaald moment - als wij die geestelijke gymnastiek niet meer kunnen vasthouden -- bevinden wij ons in ingewikkelde overmeditatie over wraak, of een aanval van boosheid en razernij. Dan zien wij hoe diep en doeltreffend dit soort of vergiffenis werkelijk is.
Een geest 'verwrongen' door ontkenning heeft de vervelende gewoonte om terug te klappen op de meest verkeerde momenten.
1 Johannes 2: 9. "Wie zegt in het licht te zijn en zijn broeder haat is nog steeds in de duisternis"
Ontkenning is alleen maar zelfbedrog: doorzichtig, vals, en oppervlakkig. Vergiffenis is waar: flink en betrouwbaar en diepzinnig. Het vermeidt de waarheid niet, maar pakt het eerlijk aan, hoe pijnlijk het ook is.
Bekijk het eens van Gods kant. Niets is verborgen voor Hem: de boze bedoeling, de verborgen lust, de gedane schade, de keuze van die dingen die verkeerd zijn, etc. Maar Hij is toch de Vader en Schepper van vergiffenis. Als wij werkelijk willen vergeven, dan moeten wij het op Zijn manier doen: met onze ogen open! Voor diegenen die God kiest te vergeven, Hij wil hun zonden 'vergeten', 'Hij herinnert zich niets meer'. Maar laten wij God niet beschuldigen dat Hij iets niet weet of dat Hij onkundig is van een fijt. Hij heeft ons verteld dat niets is verborgen voor Hem. Laat ons liever verstaan de manier van spreken -metafoor- en de geestelijke dynamiek of HOE God vergeeft.
Hebreeën 8: 12. " Want Ik zal hun ongerechtigheden genadig zijn, en hun zonden en hun overtredingen zal Ik geenszins meer gedenken." [Statenvertaling]
De volgorde is de hoofdzaak. Eerst vergiffenis, en dan vergeten. Totdat werkelijke vergiffenis plaats vindt, is de overtreding 'in ons geheugen geprent' betreffende dat persoon, en het is hetzelfde met God. De zonde komt tussen ons in, en het kan niet vergeten worden totdat het is afgerekend. Wanneer wij dan op de juist manier vergeven, kunnen wij acht hebben op de persoon zonder dat de 'overtreding' oprijst tussen ons als een onoverkomelijke barriere.
Jesaja 43: 25. " Ik, ikzelf wis uw misdrijven uit om mijnentwil, en zal aan uw zonden niet meer denken."
3. BELEMMERINGEN VOOR VERGIFFENIS: DE VERLOKKING VAN ZONDE
Een andere belemmering voor vergiffenis is dat bitterheid, haat, wraakneming, etc. hebben een soort verleidelijke bekoring. Wie heeft niet de bedwelmende verlokking gevoeld van een meditatie over een verschroeiende gedachte.
Epheziers 4: 26-27, 31. " Wordt toornig en zondigt niet; laat de zon over uwen toorn niet ondergaan, geeft ook geen ruimte aan den duivel. 31 Alle bitterheid en gramschap en toorn en gekijf en lastering zij ver van u, benevens alle boosheid;"
4 WRAAKNEMEN BEHOORD AAN GOD... MAAR ALLEEN ALS HIJ HANDELD ALS MIJN VERTEGENWOORDIGER?
Romeinen 12: 19. " Wreekt uzelve niet, geliefden, maar geeft ruimte aan den toorn; want er staat geschreven: "Mij is de wraak, Ik zal vergelden, spreekt de Heer".
God heeft toch meer macht om wraak te nemen over onze vijanden dan wij, en Hij ziet de gedane boosheid zeker duidelijker. Zo de gadachte kan tot ons komen dat Hij ons vuile baantje kan opknappen. Maar als wij er meer over denken, dan kan de uitkomst anders zijn dan wij, mensen, het zouden willen! Zo laten wij het fijt onder ogen zien dat God deze gewoonte heeft mensen te vergeven en geweldige genade te verlenen, ten minste voor een tijd.
Zo.... wij zullen misschien geen vuur zien nederdalen van de hemel om die mensen te verteren die wij denken dat zij Gods wraak ontvangen. Het is niet zo dat Hij hen vrij laat gaan door wat tovery of door een afwijking van gedachten, maar het is misschien zo dat Hij de pijnvolle straf op zichzelf kan nemen.
Spreuken 24: 17. " Verblijd u niet over den val van uwen vijand, en uw hart zij niet vrolijk over zijn ongeluk,"
Matheus 5: 44-48. "Maar en zeg u: Hebt uwe vijanden lief, zegent die u vloeken, doet wèl dengenen die u haten, bidt voor degenen die u leed aandoen en u vervolgen; opdat gij kinderen zijt uws Vaders in den hemel; want Hij laat zijne zon opgaan over bozen en goeden, en laat regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen. Want indien gij liefhebt die u liefhebben, wat loon zult gij hebben? Doen niet ook de tollenaars hetzelfde? En indien gij u jegens uwe broeders alleen vriendelijk toont, wat doet gij buitengewoons? Doen niet ook de heidenen alzo? Daarom weest gij volkomen, gelijk uw Vader in den hemel volkomen is."
Laten wij 'de risico's overwegen' dat God met onze 'vijanden' afrekend. Hij kan hen zegenen, hen voorspoedig maken, en hun eeuwige zielen behouden, eerder dan hen dood slaan met een bliksemstraal. Want dat is hoe God is, en wat Hij doen wil op het ogenblik. En dat komt niet altijd overeen met wat wij denken dat gebeuren moet. Als wij 'er af blijven' en het aan God overlaten, dan kan Hij hen, waar wij tegen complotten en die wij vurig haten, vergeven en zegenen en liefhebben, en zelfs ons dezelfde 'dwaze' mening geven.(1 cor.1 : 25)
Lucas 17: 3-5. " Hebt acht op uzelve. Indien uw broeder tegen u zondigt, zo bestraf hem; en indien hij berouw heeft, vergeef het hem. En ware het, dat hij zevenmaal 's daags tegen u zondigde, en zevenmaal 's daags weder tot u kwam en zeide: Het berouwt mij, zo zult gij het hem vergeven. En de apostelen zeiden tot den Heer: Sterk ons het geloof!"
5. IS WARE VERGIFFENIS MOGELIJK VOOR EEN MENS?
Men zegt: "vergissen is menselijk, vergeven is goddelijk". Er is waarheid in dit!
Lucas 7: 49. " Toen begonnen degenen, die met hem aan tafel zaten, bij zichzelve te zeggen: Wie is deze, die ook de zonden vergeeft?"
Want, wat ' de rechte weg schijnt voor een mens' (Spreuken 16: 25) is wraakneming. Als de overtreding niet is gewroken, zou dan niet de handelingen van dader goedgekeurd worden zodat hij hetzelfde weer kan doen? Waar blijft de rechtvaardigheid en eerlijkheid? Werkt vergiffenis op het menselijk niveau? Wat zou er gebeuren in onze maatschappij als iedereen dit werkelijk deed? Is "onze vijanden liefhebben" aantrekkelijk voor ons gevoel? Heeft het zelfs iets te betekenen voor de natuurlijke mens?
WAT IS GEMAKKELIJKER?
De grootste belemmering voor vergiffenis is misschien het idee dat wij het eigenlijk best zelf kunnen doen, dat het een menselijk bekwaamheid is. Neem het in aanmerking dat wij in staat zijn, en waarschijnlijk, iemand bovennatuurlijk kunnen genezen in onze eigen kracht...en hen ook kunnen vergeven. Want wat is gemakkelijker?
Matheus 9: 5,6. " Wat toch is lichter, te zeggen: Uw zonden zijn vergeven, of te zeggen: sta op en loop Opdat gij dan moogt weten dat de Mensenzoon de macht heeft op aarde zonden te vergeven, toen zeide hij tot den verlamde: Sta op, neem uw bed op en ga naar uw huis."
WAT ALLEEN MAAR GOD KAN DOEN.
Als God ons zegt iets te doen wat misschien in onze macht valt, dan kunnen wij onze eigen menselijke pogingen ten onrechte aanzien als gehoorzamend aan de Heilige Geest. Maar als wij Hem horen iets horen zeggen dat is onmogelijk of niet practies, zoals "ben volmaakt" (Matheus 5:48), dan zijn wij wanhopig en wij realizeren dat het alleen maar door genade is dat wij gered zijn, door in Hem te geloven, die alleen al de qualifiteiten heeft die God verlangt. Want dit zijn "Goddelijke dingen" waar wij het over hebben. En wij kunnen het nooit bij onszelf krijgen!
Johannes 15: 5. "....zonder mij kunt gij niets doen."
In de lijst van dingen dat Jesus vertelde ons dat wij doen moeten, misschien juist onder Zijn bevel van "volmaaktheid", als iets dat wij nooit kunnen verkrijgen met onze eigen middelen.... is vergiffenis.
Laten wij het erkennen dat alleen God kan vergeven. Het is niet mogelijk voor ons mensen. Zelfs als wij het "krijgen", zal het alleen maar zijn door Gods eigen karakter toegeschreven aan ons. En precies hier is het geheim van werkelijke vergiffenis. Het is goddelijk!
Lucas 5: 20,21. "Toen Jezus hun geloof zag, zeide hij: Mens, uw zonden zijn u vergeven. En de schriftgeleerden en Farizeen begonnen bij zichzelf te vragen: Wie is die man, die zulke godslasteringen uitspreekt? Wie kan zonden vergeven dan God alleen?"
GOD ERVAREN
Het wordt aangenomen dat iedere gelovige een zekere ervaring heeftmet ware vergiffenis, zelfs als het alleen maar indirect is door een film of een boek of een verhaal. En in de orde van menselijke emoties, ware vergiffenis neemt een plaats in van één van de aangenaamste en prettigste gevoelens die een mens kan hebben. Corrie ten Boom noemde dit nagevolg van vergiffenis " een vloed van vreugde en vrede".De last van bitterheid is weggedaan, er is een bovennatuurlijke "juistheid' in het geheel, conflict is vervangen door weerklank, en liefde is overvloeiend waar eerst haat heerste. Dit is niet per ongeluk, het is de ware natuur van God die door ons heen gaat. Het is genade aan het werk. Want de enige manier om werkelijk te vergeven is Zijn liefde in ons te hebben. Al het andere is een spelletje spelen, ontkenning, of zich overgeven aan de zonde.
Mogen wij aangemoedigd zijn voor aspect van "Christus in ons", nu dat wij gezien hebben en ondervonden dat de Heer goed is.
Terwijl vele Christenen er op uit gaan om valse 'opwekkingen' te volgen en geestelijke kramers beweren 'gezalft' te zijn of rennen achter een of andere leer aan om beetje geestelijke opwinding te verkrijgen , wat heel vaak onbeproefd gaat is Gods wijze van gehoorzaamheid! U wilt God ervaren? Vergeef!! U wilt Zijn aanwezigheid voelen en kracht voelen stromen door uw lichaam in een spannend ogenblik van een bovennatuurlijke ontmoeting? VERGEEF!
WAT KOMT NATUURLIJKERWIJZE VOOR DE GEEST IN ONS?
Matheus 6: 12. "Vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij onzen schuldenaren vergeven hebben"
In andere woorden, dit vergiffenis gedoe moet als normaal verwacht worden voor Chrihebbenstenen. En het is ook zo!
Als een analogie, genade werkende in ons door de kracht van de Heilige Geest is als water stromende uit een kraan, waar wij de slang zijn waardoor dat water moet vloeien!. Wanneer wij aangesloten zijn, dan is de stroom niet van ons; maar het levende water kan stromen in ons en door ons als wij aangesloten zijn met de bron! Soms echter, kan vergiffenis ons ontsnappen - zelfs schijnt het soms onmogelijk. De slang heeft ergens een 'knik'. Het is niet dat God heeft gevaald, of dat wij niet beter weten, of wat zou moeten gebeuren, voor een of andere reden kunnen wij niet gehoorzaam zijn. Als dit het geval is , dan hier is wat Bijbels advies hoe Gods natuur en Geest in en door ons terug te vinden. Want de wijze van vergiffenis moet een 'tweede natuur' zijn voor hen die wederom geboren zijn.
HERINNERT U WAARVAN WIJ VERGEVEN ZIJN
Mattheus 18: 21-27. " Toen kwam Petrus tot hem en zeide: Heer, hoe dikwijls kan mijn broeder tegen mij zondigen dat ik hem vergiffenis schenken moet? Tot zeven keer toe? Jezus zeide: Ik zeg u niet tot zeven keer, maar tot zeventigmaal zeven keer. Daarom gaat het met het Koninkrijk der hemelen als met een koning die wilde afrekenen met zijn slaven. Toen hij met de afrekening begon, werd tot hem een gebracht die hem tienduizend talenten schuldig was, en daar hij niet kon betalen, beval de heer dat hij met vrouw, kinderen en alwat hij bezat verkocht zou worden tot delging van de schuld. Daarom viel de slaaf voor hem neer en zeide: Heb geduld met mij; ik zal u alles betalen.En de heer had medelijden met dien slaaf, liet hem gaan en schold hem de schuld kwijt."
Mattheus 18: 28-35. "Maar die slaaf vond, toen hij buiten kwam, een zijner medeslaven, die hem honderd zilverlingen schuldig was; hij greep hem bij de keel en zeide: Betaal wat gij schuldig zijt. Daarom viel zijn medeslaaf hem tevoet en zeide smekend: Heb geduld met mij; ik zal u betalen. Hij wilde echter niet, maar ging heen en wierp hem in de gevangenis, totdat hij het verschuldigde zou betaald hebben. Toen zijn medeslaven zagen wat gebeurde, werden zij diep bedroefd en gingen alles aan hun heer meedelen. Nu ontbood de heer hem en zeide tot hem: Gij boze slaaf, die gehele schuld heb ik u kwijtgescholden op uw smeken; behoordet gij dan ook niet u te ontfermen over uw medeslaaf, zoals ik mij over u ontfermd heb? En in toorn ontstoken, leverde zijn heer hem over aan de gerechtsdienaren, totdat hij al het hem verschuldigde zou betaald hebben. Zo zal uw hemelse Vader u doen indien niet ieder van u van harte zijn broeder vergeeft."
Waar deze slaaf gefaald heeft, is in het vergeten van de genadige behandeling die de Meester hem gegeven had. Hij vergat de grote zonde die hem vergeven was!
2 Petrus 1: 9. "Want hij bij wien dit niet aanwezig is is blind, kortzichtig, daar hij vergeten is hoe hij van zijn vroegere zonden is gereinigd."
Laten wij niet de zelfde fout begaan. Laten wij zeker zijn dat wij de reinigmaking van onze vroegere zonden herinneren, zelfs als het betekend dat sommige mensen (die denken dat zij God dienen) ons beschuldigen dat wij negatief zijn.
Verschillende mensen en onderwijzers hebben verschillende opinies. Maar volgens Bijbelse openbaring, niet herinneren schijnt de grootste reden te zijn voor de 'strengeling' van de bovennatuurlijke stroom van vergiffenis in ons leven. Hebben wij vergiffenis minder nodig dan diegenen die wij beoordelen en niet vergeven? Werkelijk? Hebben wij de grote genade die God ons heeft laten zien toen wij het nodig hadden zo snel vergeten?
Lucas 18: 9-14 "Hij zeide, met het oog op sommigen die vertrouwden dat zijzelf deugzaam waren en al de anderen minachtten, deze gelijkenis: Twee mensen gingen naar den tempel op om te bidden; de een was een Farizeer, de ander een tollenaar. De Farizeer ging staan en bad bij zichzelf aldus: O God, ik dank U dat ik niet ben als de andere mensen, rovers, oneerlijken, echtbrekers, of ook als die tollenaar; ik vast tweemaal in de week en geef tienden van alwat ik bezit. En de tollenaar bleef op een afstand staan en wilde zelfs de ogen niet naar den hemel opheffen, maar sloeg zich op de borst en zeide: O God, wees mij, zondaar, genadig. Ik zeg u, deze ging naar zijn huis meer gerechtvaardigd dan gene; want ieder die zichzelf verhoogt zal vernederd, wie zich vernedert zal verhoogd worden"
Mattheus 5: 21-22. "Gij hebt gehoord, dat tot de ouden gezegd is: Gij zult niet doodslaan en dat hij die doodslaat zal veroordeeld worden door het gericht. Maar ik zeg u dat ieder die op zijn broeder toornig wordt een vonnis van het gericht heeft verdiend"
1 Samual 16: 7. ".....God toch ziet niet zoals de mens ziet; de mens ziet op het uiterlijk, maar de Heer ziet op het hart."
GEMACHTIGD DOOR GENADE.....WIJ KUNNEN DOEN WAT GOD DOET
Colossenzen 3: 12-13. "Bekleedt u dan, als Gods uitverkoren heiligen en geliefden, met hartelijke ontferming goedertierenheid, ootmoed, zachtmoedigheid geduld. Verdraagt elkander en vergeeft elkander, indien de een tegen den ander een grieve heeft. Zoals de Heer ons vergeven heeft, zo moeten ook wij doen"
1 Petrus 2: 21-23. "Hiertoe toch zijt gij geroepen, omdat ook Christus voor u geleden heeft, u een voorbeeld nalatend, opdat gij zijn voetstappen zoudt drukken. Hij heeft geen zonde gedaan, en geen bedrog is in zijn mond gevonden; toch schold hij, toen hij gescholden werd, niet terug, en toen hij leed, dreigde hij niet, maar hij gaf het over aan Hem die rechtvaardig oordeelt"
1 Petrus 3: 9. " vergeldt niet kwaad met kwaad of scheldwoord met scheldwoord, maar zegent integendeel; want daartoe zijt gij geroepen; opdat gij zegen moogt beerven.
Lucas 6: 27-37. "Maar u die mij hoort zeg ik: Hebt uw vijanden lief, doet uw haters wel, zegent wie u vloeken, bidt voor wie u mishandelen....... En zoals gij wilt dat de mensen u doen, doet hun desgelijks. En indien gij hen die u liefhebben liefhebt, welke aanspraak op dank steekt daarin? Immers, ook de zondaren hebben lief wie hen liefhebben. En indien gij goeddoet hun die u goeddoen, welke aanspraak op dank steekt daarin? De zondaren doen dat ook...... Neen, hebt uw vijanden lief, doet wel ...., Dan zal uw loon groot zijn en zult gij kinderen zijn van den Allerhoogste; want Hij is goedertieren jegens ondankbaren en bozen. Weest ontfermend, zoals uw Vader ontfermend is.....Spreekt vrij; dan zult ook gij vrijgesproken worden."
Epheziers 4: 31-32. "Ver van u zij alle bitterheid, gramstorigheid, toorn, getier en gesmaal, benevens alle boosheid. Weest jegens elkander vriendelijk, hartelijk, elkander vergevend, zoals ook God in Christus u vergeven heeft."
Hebreeën 12: 15. "Zorgt er voor dat niemand de genade verliest, dat geen hoog opschietende wortel van bitterheid last veroorzake en daardoor zovelen bezoedeld worden;"
Romeinen 12: 17-21. "Vergeldt niemand kwaad voor kwaad, maar weest vriendelijk jegens alle mensen. Houdt, indien het mogelijk is, zover het in uw macht staat, vrede met alle mensen. Wreekt u niet, geliefden maar laat dat over aan den Toorn; want er staat geschreven: Mij komt de wraak toe; Ik zal het vergelden, spreekt de Heer. Integendeel: indien uw vijand hongert, geeft hem te eten; heeft hij dorst, geef hem te drinken want zo hoopt gij kolen vuurs op zijn hoofd. Laat u door het kwade niet overwinnen, maar overwint het kwade door het goede."
